۱۳۸۸ شهریور ۱, یکشنبه

شعري نو اندرباب وجه تسميه مرغش

اين چند بيت شعر درباب وجه تسميه مرغش زيباي من سروده ونوشته شده است اميدوارم مقبول پيشگاه شما عزيزان مشكل پسند واقع شود.

نامت اي «مَرغِشْ» بگو از چيستي

درنگاه عاميان گويا که بي معنيستي

ليکن اندر پيش چشم عالم معنا شناس

پُرزِمفهومي وخوشنامي وپرمعناستي

معنيت گويند، برّاق سنگي دلرباست

قطعه اي از خاک پاک کبرياست

سنگ به سختي وبه عزّت شُهره است

تو به غيرت هم به همِّت هم حياء

شُهره اي مَرغِشْ، بنازم رسم زيباي تورا

اسم زيبا، پُر زمعنا با مسماي تورا

«مَر »تو « بي» باشد اندرمحفل اهل سخن

«غش» همانا معني ناخالصي آرد به ذهن

«مَر»چو با «غش» همنشين شد درکلام

خالصي معني دهدوقتيکه«مرغش»ميشود

کِي بديده درجهان نام تورا جاي دگر؟

مطمئنم بي نظيري، بي همانند باهماي

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر